November 2024 | heling, godinnen, mythes, authenticiteit

Mij aanpassen aan de bedrijfscultuur en toch mezelf zijn. Ik vond het een uitdaging in mijn vorige baan en ik snapte niet zo goed waarom. Het werd aangemoedigd jezelf te zijn en andere geluiden te laten horen. Waarom voelde het als zo’n worsteling voor mij? En voor veel vrouwelijke collega’s die ik sprak tijdens het kunstproject Eleven Women and more?

Deze vraag heb ik afgelopen jaren dichtbij me gehouden en het antwoord werd me duidelijk.

Jarenlang zijn maatschappelijke rechten voor mannen en vrouwen anders geweest, bijvoorbeeld toegang tot de arbeidsmarkt. Toen mannen en vrouwen op dit vlak gelijke rechten kregen, werd impliciet verwacht dat vrouwen zich aanpasten aan de bestaande cultuur, die nou eenmaal gebaseerd was om mannelijke waarden en structuur. Om succesvol te zijn is het handig je aan te passen, maar daarmee verlies je automatisch je authenticiteit.

Ik verlangde terug naar een deel van mezelf dat ik niet eens kende. Een soort gek gevoel van melancholie. Maar hoe vind je deze delen terug als je niet weet wat je bent kwijt geraakt? En waar vind je ze terug?

Afgelopen jaren kwam mijn leven tot stilstand door Long Covid. In de stilte die volgde ging mijn aandacht naar het onbewuste, ik leerde dat dit de plek is waar vergeten delen van onszelf wachten om opnieuw tot leven te komen.

En nou blijkt dat mythes een fantastische ingang zijn om bij deze vergeten delen terug te komen. Want wij zijn deze delen dan wel vergeten, er was een tijd in onze geschiedenis waar ze nog bruisten van het leven. Waar ze op het toneel stonden van verhalen in de vorm van Godinnen, voor deze een paar duizend jaar geleden plaats moesten maken voor de Goden.

Deze verhalen kunnen ons daar naar toe terug brengen. Terug naar onszelf brengen. Door ze als opnieuw als voorbeelden te zien, komen precies die delen in ons onbewuste naar boven drijven, kunnen we ze leren kennen en integreren.